Categorie: Column

Zullen we in 2018 onze straatnaamborden eens gaan wassen? 
Het viel mij op dat menig straatnaambordje oneervol scheef hangt of – erger nog – groen uitgeslagen is. Bomen in de buurt, da’s altijd prijs. Geen lichtreflectie meer, de leesbaarheid daalt zienderogen. Het is een soort milieuvriendelijke vervuiling van ons straatbeeld, de lantaarnpalen en straatnaambordjes. Lees verder “Column: Zullen we in 2018… (nieuwjaarsduik)”

Ik vond het een vertederend gezicht. De wieldop die keurig netjes tegen zo’n trolleybuspaal stond geparkeerd. Vlakbij Albert Heijn. Op zich een alledaags tafereeltje, je verliest tegenwoordig een wieldop net zo makkelijk als een handschoen in de winter. Regelmatig zie ik er eentje zielloos en verlaten langs de kant van de weg. Lees verder “Column: Vertederend”

Het is een kwestie van smaak. De ene buurtbewoner geniet van vrolijk opsprietende natuur met spontane bloemetjes ertussen. Eco kan heel mooi zijn. Anderen zijn meer de types van een strakker biljartlaken. Niet alleen vanwege het geordende decor, ook om in het hoge gras niet onaangenaam verrast te worden door dat bruine goedje onder de schoen of aan de kleding van je spelende kinderen. De confrontatie met het verborgen (en soms ook openlijk) ongenoegen van hondenpoep is en blijft een hot item in de wijk.  Lees verder “Column | Geknipt & geschoren (tijdelijk)”

“Nederland massaal aan de campers”, kopten de media onlangs. Eén op de negen meerpersoonshuishoudens heeft een rijdend plezierhutje genaamd caravan of camper. De overige acht vliegen, bivakkeren in tent of hotel of blijven lekker thuis. Waar je ook vertoeft, dit stukje vakantievrijheid vieren we vooral buiten.  Lees verder “Column: Buitenkans”

Ik heb ze geteld. Gewoon, omdat ik er zelf ook een beetje mede-blij van word. Sommigen wapperen al zo’n 1,5 week buiten. Het is een prettig positief virus als je ze ziet hangen: de vlaggen met schooltassen. Na 3 straten die opgefleurd werden met dit feestelijk teken ben ik kriskras ook de andere straten doorgecrosst. In totaal zag ik 21 vlaggen die uiting geven aan een enorme opluchting: geslaagd voor het examen! Lees verder “Blije vlaggen!”

Ik ben net terug van 2 weken vakantie. Weg van thuis. Weg van de soms letterlijk uitgesleten paadjes en patronen in huis, naar de winkel, het werk en sportclubs. Even iets heel anders. Wij kozen voor Corfu. Sinds de jaren zestig al een toeristisch eiland, maar in de uithoeken en binnenlanden kan je eindeloos wandelen in bossen en bergen zonder een toerist of buurtgenoot tegen te komen.

Lees verder “Column: Thuis”

“Het lijkt wel een zomerse dag bij de Efteling”, schoot er door mijn gedachten. Alsof opeens iedereen er moet zijn. Het wemelt van de auto’s die hun plekje zoeken. Ik zie de rusteloze en geïrriteerde gezichten voor mij als ik op de piektijden in de buurt van de boodschappenjungle rij. Waar dit blikken oerwoud is? Bij de flessenhals voor de Lidl en op het verkeersknooppunt voor de Albert Heijn. Lees verder “Column: Boodschappentoerisme”

Lente, Heerlijk! Het lokt om meer buiten te zijn, een ommetje te maken, te genieten van de omgeving. In de zon zie je ook meer. Meer moois. En, logisch ook, meer – laat ik het noemen – negatieve bijzonderheden. Ze waren er altijd al, echter nu vallen ze op. In donkere en regenachtige tijden is onze focus meer doelgericht op thuis komen of een boodschap doen. De omgeving ontgaat je. Lees verder “Zo zijn onze manieren.”

Het is 2 weken vòòr de Tweede Kamerverkiezingen en ik vind er geen moer aan. Waarom niet? Als ik door de wijk fiets zie ik geen enkel raambiljet van een politieke partij. Niet het vertrouwde rood, groen of blauw met een vet cijfer van de plaats op de kieslijst ernaast, de kop van een lijsttrekker of een prikkelende oneliner. Ik vind het nogal bloot en smakeloos. De tijd dat we vol overtuiging met een behangkwast onze politieke voorkeur lieten blijken op verkiezingsborden en electriciteitkastjes is voorbij. Net als die raamposters. Politiek is écht achter de voordeur verdwenen. Lees verder “Column | Stiekem stemmen”